03/05/2019 tarih ve 30763 sayılı Resmi Gazetede bir yönetmelik yayımlandı. “Kurumlar arası geçici görevlendirme yönetmeliği”
Neydi bu yönetmeliğin içeriği?
Devlet memuru olarak, belediye, il özel idareleri, yükseköğretim kurumları gibi yerlerde çalışanlar, kadro ve pozisyon boşluğuna bakılmadan başka bir kamu kurumunda geçici olarak görevlendirilebilecekti. Mesela belli bir tecrübeye sahip bir mimar, bir mühendis, bir tekniker bilgilerini vermek üzere ihtiyacı olan başka bir devlet kurumunda belli sure çalışabilecektik. Bilgisini verecekti, adam yetiştirecekti, gittiği kurumun personel eksiğini giderecekti, işlem yapacaktı vb. Özellikle küçük belediyeler için yada az gelişmiş bölgelerdeki kamu kurumları için iyi bir fırsattı. Devlet memuru olarak bir yerde çalışanların, başka bir kurumda görevlendirilmesi bu yönetmelik olmasa mümkün değildi. Esas itibariyle, güzel, yararlı bir yönetmelikti. Düşünsenize, bilmem nerenin hangi belediyesine uzman bir mühendis görevlendirmeyle gidiyor, orada içtihat oluşturuyor, oradaki elemanları eğitiyor, yönetmelik öğretiyor, kanun öğretiyor. Muazzam bir fırsat.
Peki, bu yönetmelik amacında kullanıldı mı?
Kutsal bir amaç için çıkabilmiş bu yönetmeliği tabi ki belediyeler, il özel idareleri, yüksek öğretim kurumları kullandı. Ama nasıl kullandı? Öncelikle kişisel sorunları olan tipleri, sevmedikleri tipleri, yada siyasi görüşü farklı olan tipleri belirlediler. Sonra ülkenin/şehrin en uzağında olan, kendi partilerine mensup/kendi görüşünde olan belediyelerle/il özel idareleri ile irtibata geçip anlaştılar ve teknik elemanları oralara yolladılar. Amaç isini hakkıyla yapmaya çalışan, ekmek parası pesinde kosan, çoluk çocuğu için çalışan memuru terbiye etmekti, eğitmekti. Bildiğiniz sürgüne gönderdiler. Rektörün/dekanın istediğini yapmadı diye akademik personel bilmem neredeki, bilmem hangi yüksekokula sürüldü, siyasi görüş farklı diye belediyedeki mühendis bilmem neredeki, bilmem hangi uzak belediyeye sürüldü, aynı görüşteki kişiye ruhsat veremediği için il özel idaresindeki mimar bilmem neredeki, bilmem hangi özel idareye sürüldü. Bu yönetmelik sadece kilometreye bağlı olarak memurları terbiye etmek için, sürgün için kullanıldı. Oysa yönetmelik kilometreye göre değil, ehliyete, bilgiye göre kullanılmalıydı. Memur ailesinden, çocuğundan, isinden koparıldı, eziyet çekti/çektirildi. Yönetmelik adeta sürgün yönetmeliğe haline döndü/döndürüldü.
Anladık ki kanun ve yönetmelikler bilinçli idarecilerle/uygulayıcılarla bir anlam ifade ediyor. Yetersiz, ego sahibi, kindar, kabiliyetsiz idareciler, memuru açlıkla terbiye etmeye çalışan kişiler en iyi yönetmeliği bile rezil edebiliyor. Aynı bu yönetmelikte olduğu gibi, hala idareciliği, mahiyetindeki memurları oraya buraya sürmek sananlar mevcut, hatta çoğunluk böyle.
Sonra ne oldu?
Kanun koyucu baktı ki, şikayetler diz boyu, yönetmelik sürgün yönetmeliğine dönüştürülmüş, hemen önlem aldı. 29/02/2020 tarih ve 31054 sayılı Resmi gazetede yayımlanan yönetmelik değişikliği ile yüksek öğretim kurumları, belediyeler ve il özel idarelerindeki memurların geçici görevlendirme ile bir yerlere gönderilmesini yasakladı, bunlar kapsam dışı bıraktı. Sürgünler son buldu. Harika sonuçlar elde edebileceğimiz, bilgiyi en ücra köseye yayabileceğimiz, küçük bir belediyede dahi bilgi birikimi sağlayabileceğimiz iyi bir yönetmelik böylece basiretsiz/kendini bilmez idarecilerin tavırları nedeniyle ortadan kaldırıldı…
Ahmet ÇELİKKOLLU
İnşaat Mühendisi
ESKİŞEHİR
0545 401 9515
