“TS EN 1538”de yerinde dökme beton diyafram duvar; zeminde açılan hendeğe inşa edilmiş donatılı veya donatısız yerinde dökme beton duvar, olarak tarif edilmiştir. Özellikle yer altı su seviyesi altında yapılan kazılarda su geçirimsizliği sağladığı için tercih edilen bu sistem kuru ortamlarda da uygulanabilir olup bir diğer kazı düşey destek elemanı olarak kullanılmaktadır (TS EN 1538, 2001).
Diyafram duvarların kullanım alanları olarak altgeçit projelerinde, metro istasyonlarında, baraj inşaatlarında vb. kullanılmaktadır.
Slurry trench/ bulamaç hendeği yöntemi ile açılan dikdörtgen şekilli panellerin birleşmesiyle diyafram duvarlar oluşur.
Diyafram duvarlar yeraltı su seviye mesafesinin yakın olduğu yerlerde geçirimsizlik sağlayabilmesi adına etkili bir derin kazı yöntemidir. Diyafram duvarlar aynı zamanda hidrolik geçirimsizlik duvarı gibi işlevlerde görebilir. Diyafram duvar geçici veya kalıcı olabilir.
Diyafram duvar makineleri iki ana grupta incelenebilir. Diyafram duvar imalatında kazılacak zeminin özelliğine ve duvar derinliğine göre makine seçimi yapılır. Kazı hidrolik veya mekanik grab ve hidrofreze (cutter) tekniği ile yapılır.
Hidrofreze tekniği ile yapılan kazılar her türlü kaya dahil tüm zeminlerde uygulanabilir. Grablar daha çok gevşek zemin üzerinde uygulanabilmektedir. Grab dediğimiz kazı sistemi gevşek zemin içerisinden makinenin kovasıyla zeminin alınıp saha içerisinde boşaltılıp istiflenmesidir. Hidrofreze (Trench cutter) adı verilen kazıcılar birbirine ters yönde dönen iki çark sistemiyle zemini öğütür. Parçalanan kaya bentonit süspansiyonu ve sirkülasyon sistemi ile kuyudan eleğe (desander) ve oradan tekrar kullanılmak için tanklara aktarılır.
Serbest basınç mukavemeti 200 MPa olan kayalarda, boyları 100 m’ye varan diyafram duvar imalatı yapmak mümkündür. Kazılar belli bir ölçülerde yapılır. Diyafram duvarlar tipik olarak 60, 80, 100, 120 veya 150 cm genişliğinde ve kullanılan ekipmana bağlı olarak 2,50 m ila 2,80 m uzunluğunda olmaktadır.
