Notre Dame Katedrali Gotik mimarının ilk eseridir, gotik mimari dönem boyunca yapımına devam etmiş Seini Nehri kıyısında bulunmaktadır ve altın orana göre yapılmıştır.
Gotik tarzda ışık ağırlıksız, güzeldir ve cenneti hatırlattığı için gotik dönem mimarları katedralde büyük açıklıklar yaparak ışığın yapı içine girmesine özen göstermişlerdir.
Katedral’in ana kapısının önünde bulunan orta yol sıfır kilometre olarak şehrin merkezi kabul edilmiştir. Fransa’da bulunan şehirler mesafelerini bu noktaya göre belirler.
Zamanın mimarları Katedralde kullandıkları ince duvarların daha da yükseltmeleri sebebiyle yükleri taşıyamayan duvarlarda çatlamalar başlamıştır. Buna çözüm olarak ve geniş açıkların yapılabilmesinin çözümünü uçan payandalarda bulmuşlardır.
Peki uçan payandalar nedir ve ne işe yarar;
Geniş açıklıklı kemerlerin çatıdan gelen ağırlık sebebiyle dışa doğru açılmak ister tam da bu nokta da uçan payandalar devreye girerek kemerlerin yıkılmasını, açılmasını önler bu sayede geniş açıkları geçilir.
Katedral 200 yılı geçkin yapılış tarihi olması nedeniyle farklı mimarlar çalışmıştır ve bunları yapıdaki bölümlerde açıkça görebiliyoruz. Yapı 5,500 m2 alana yapılmıştır ve 10 adet devasa çan bulunmaktadır, bu çanlar farklı etkinliklerde ve ayinlerde kullanılmaktadır.
Katedralin güney ve kuzey cephelerinde gül pencerelerden birer adet mevcuttur. 13 metre yüksekliğindeki vitraylarla süslü Güney Gülpenceresi’nin ortasında İsa tasviri yer almakta ve Bakire Meryem ve Eski Ahit’ten tasvirler içeren Kuzey Gül penceresi ise 21 metre yüksekliğindedir.
Notre Dame Katedrali 19.yy başlarında yıkılma kararı alır. Bu karar üzerine Victor Hugo 1831 yılında Notre Dame’ın Kamburu eserini yazarak halk arasında bir etki oluşturarak büyük eserin yıkılmasını halk ile beraber önlemiştir.
